Korleis er det å padla når du enten ser dårleg eller er heilt blind? Dette vart eit spørsmål som den nye padlelosane i Havstril padleklubb fekk tyggja litt på helga me hadde kurs for dei. Mykje handlar om å ha eit felles språk, for eksempel er det lettare å sei padla høgre, meir høgre enn at me skal til klokka 15 – sidan dei blinde ikkje han ha det faste punktet i terrenget som referanse.

Det var Espen Raa Nilsen som hadde kurset for oss, som for mange vart ei oppfrisking og for nokre eit fyrste møte med kajakken. Denne gongen vart det lagt opp til eit slags utvida introkurs, fokus på vasstilvenning og redningsteknikkar laurdagen og ein liten tur på sundagen. Underteikna sin rygg streika laurdagen, men fekk vera med på sundagen. Mest som aktivitetsleiar med fokus på å samla flokken og finna vegen der forholda var litt utfordrande, men ikkje for utmattande. Det slo meg at verken sidevind, bylgjer eller andre utfordringar var nok til å vippa padlarane av pinnen.

Medan det på laurdagen hadde vore to grupper, slo me dei saman sundagen, grunna aukande styrkje i vindvarsla. Då me padla innover mot Sveholmen i 8-9 stabile sekundmeter rett i mot, vart det klart at det var ei rett avgjerd.

– Eg fekk ei veldig fridomskjensle, sa ein av deltakarane då me naut ein curry med ris blindeforbundet hadde tinga frå ein lokal kafé.

Nærleiken til elementa og kor mentalt avslappande det på underlegvis er å måtta fokusera på vind og bylgjer, balanse og kjenna vinden i det eventuelle håret du måtte ha, er noko òg me sjåande kjenner på ute i kajakken.

Gruppa med sjåande og svaksynte er ikkje homogen, heller. Nokre har lyst å padla eit par-tre gongar saman med gruppa si, medan andre har lyst til å vera aktivt deltakande på torsdagspadlingar. Når ein har eigne padlelosar vil begge delar vera mogleg å organisera, samt at ein lett kan vera med på torsdagspadling når me har K2ar, der den sjåande helst kan vera styrmann.

Me kom fram til at me skal ta eit oppfriskingskurs til våren, som me håpar passar for alle dei blinde eller svaksynte som har lyst å komma seg ut i kajakken, samt padlelosane frå klubben. Det flaska seg ikkje heilt for tre–fire av dei heller, ved denne krossvegen.

Parapadlinga vår i 2021 er støtte av Austevoll kommune og Vestland fylkeskommune, som mellom anna har sett oss i stand til å kjøpa inn ein ny K2.

Tekst Trond H. / Foto: Blindeforbundet avd. Austevoll.

Nokre stadar opnar terrenget seg, der du sjølv på kort avstand kanskje ikkje skulle tru det kunne det, og eit sund som berre rommar ein kajakk opnar seg opp. Ved Siggjo er ein slik kanal. Me padla smått mållause gjennom det tronge sundet, som er vendt mot nordvest. Det fyrste eg såg var den umiskjennelege forma av Furen, deretter Stolmalandet og søre Selbjørn på hi sida av fjorden. Landskapet var ramma inn i lett raudfarga granitt, medan tørka på ettersommaren nok har gjort sitt for at lyngen ikkje blomstra i purpurtonane, slik han gjerne pleiar på denne årstida.

Det var sju kajakkar på biltaka ved Husavik klokka 9 sundag, men me skulle komplementerast av lommekjende Liv Bente, som har hytte på Kråko – og Ingunn og Øystein som hadde vent nasen mot Fitjarøyane i båt. Då me kom til Port Steingard, var me raske i kajakkane, og det var lettare å sjøsetja no enn tidlegare. Takka vera ein relativt nyutsett flytebryggje.

Litt som heime

Fitjarøyane liknar mykje på landskapet me finn i mange delar av Austevoll. Øyane og holmane kjem kanskje endå raskare, medan det som er av bygningar i hovudsak ser ut til å ha vortne plasserte med nennsam hand – med omsyn til terrenget.

Ruta Liv Bente på førehand hadde teikna gjekk mot klokka, gjennom dei grunne bankane mellom Eldøyane, innom vika nord på Ivarsøy og gjennom straumane ved Engesund. Me fekk solglytt og det var påtakeleg at sommaren likevel var over. Det var knapt andre skrog å sjå på vegen.

Siglo vart eit spanande bekjentskap, sjølv om me berre padla på sørsida. Her var det båtoppdrag, ein bitteliten grunn kanal som me så vidt kunne gli gjennom. Det var fiskebåtar og nokre sjarmerande, og delvis falleferdige sjøhus før me kom til det nesten usynlege innsmettet med utsikt til Selbjørnsfjorden. Dei bratte berga gje nok sjøen utfordrande her på dagar med nordsvind og drag. Då me glei ut hit var det stille, i livd og sjøen likna mest på eit stovegolv. Me kunne smila og dra inn den dramatiske naturen med djupe magadrag friske havluft, før me kunne setja kursen sørover og gleda oss til matbiten planlagt på Langøya.

Namnet kjemmer ingen

Kjekt er det òg å vita at austevollingar er sterkt delaktige i at kystlandskapet på Øyane vert halne i hevd. Her er det villsau og mange av øyane vert skjøtte med lyngbrenning med jamne mellomrom. Slik er det visst og ved Langøy, der Friluftsrådet Vest skal ha tilrettelagt sørdelen av øya. Til seinare er det verdt å merka seg at det er gode, romslege teltplassar, tilrådd av Finn Bakke i den utmerkte boka si Padling i Fitjarøyane.

Etter skiver og ein kaffitår, sleit me oss gjennom Avløypet. Namnet skjemmer ingen, det er Selma denne gang? Uansett, med straum og motvind som vart stadig friskare. Mellom Straumsøy og sørspissen av Ivarsøy fekk skroga våre vaska seg, og me kunne til og med helsa på ein liten bøling påleggskalvar. Då me runda Hjelmen, etter nokre hundre meter med god surf, takka Ingunn og Øystein for seg. Og me kunne senka skuldrane og padla inn til Port Steingard i ettermiddagsbrisen.

Me padla i tre timar og 41 minuttar – tilbakela 17,5 kilometer. Snittfarten vart 4,8 kilometer i timen, medan pausen me la inn på Langøya var i underkant av 30 minutt.

Denne veka er det introkurs ved André på onsdagskvelden – ber om at klubbutstyret er på plass i naustet om kvelden. Torsdag er det padling frå Sveholmen – i kajakkane klokka 18:30. Hugs å melda deg på via Facebook-arrangementet eller per SMS 988 74 253.

Me padlar Skårasundet, Krossøy og kanskje nokre av øyane ved Hufthamar. I kajakkane til klokka 19. Om du ikkje er på Facebook og trykkjer “deltek” på hendinga, send SMS 98874253 og meld deg på.

Grå granitt, kvite og svarte måsar og havblikk på søre sida av Selbjørn bar bod om gode padleforhold for to havstrilar som ville bruka fredagen til å utforska delar av øyane me ikkje kjenner for godt frå kajakken. Me var innom Valesvika og den gamle husmannsplassen Hottvik og logga trimturpoeng. Det siste litt av ei perle, og sjølv utanfor dagens allfarveg, kunne det ha vore rett så naturleg å etablera utegard her på tidleg 1800-tal. Nokre av innehavarane har òg nyleg vore på padlekurs med oss på Sveholmen.

Etter Torsteinskyrkjene var det slutt på stilla. Frå storhavet rulla bylgjene inn, utan å bryta – men store nok til å laga rikeleg med refleksbylgjer nær Vindkjeften. I utgangspunktet hadde havstrilduoen planar om å padla til Sørvika og logga to stadar til i trimturpoenga, men med såpass heftig og rotene sjø, sette me i staden kursen for Stolmavågen for å leggja ny slagplan og innta lunsjen vår. På land stod Endre Tufteland og inviterte oss opp på terrassen sin på Gåsneset. Dette er staden der bygdeskalden vår, Johan Tufteland, vaks opp. Han var mannen bak fleire diktsamlingar, bygdebøker og historiske skrifter.

Plan B vart å padla attende til Juthola via Lunnøya og Slåttesteinen. Noko straum vart det på vegen, men bylgjene frå dei eksponerte havområda var borte. Endå betre var det etter me kom på austsida av Lunnøya, der me fekk surf i baken, og deretter vind og straum på vår side attende til utgangspunktet.

Ein må sjølvsagt alltid sjekka vêrmeldingane, men òg vera i stand til å skifta planar om forholda vert meir utfordrande enn planlagt. Ved denne krossvegen var det meir ryggen til Trond enn dei tekniske utfordringane som gjorde at me sette kursen i annan retning.

Totalt padla Morten og Trond 25,1 kilometer på 4 ½ time.

Havstril har hatt stor pågang på introkurs i år, og det med dette opp to nye datoar: Onsdag 11. august klokka 18:00 ved André Hole og måndag 23. august ved Trond Hagenes. Påmelding/info på SMS 98874253 eller på e-post info@havstrilpadleklubb.no.

Innhaldet i kurset, som gjev våttkort og inkluderer medlemsskap ut 2021. Kostar 800 for personar som har fylt 19 år, 250 kroner for dei som er yngre.

Me skal nok ein gong ha introkurs på Sveholmen. Dermed er alt utstyr reservert og må vera på plass i naustet innan klokka 18. fyrstkomande torsdag.

Kva med å bli med på padleklubben sitt Trimturpoeng-opplegg? Alt du treng er ein smarttelefon, høve til å lasta ned Trimpoeng-applikasjonen og ein 100-lapp i deltakaravgift? Du får uansett ein kul Havstril-cap som deltakarpremie om du berre loggar ein einaste av plassane våre, og blir med i Trekkinga av kule premiar.

Dette er ikkje i utgangspunktet ein konkurranse, sjølv om instinktet nok blir vekt hos einskilde. Me har vald ut 30 av dei finaste plassane me veit om i Austevoll, frå Ryarbåsen på Krossøy, via Saltsjersholmane til Valesvika på Selbjørn.

Trimturpoenga sin heimeside finn du her.

Opplegget er ope fram til 15. oktober.

Me er i ferd med å ta ein liten sommarpause i torsdagspadlinga. Det vert i alle høve ikkje padlingar denne og neste veke, altså datoane 15. og 22. juli. Dette i samband med kursaktivitet og sommarferie.

Me har ein del etterspurnad etter kurs og køyrer to introkurs mandag og tysdag. Alt utstyr må vera i nautet klokka 18 begge dagar, men det er fritt for å bruka/henta før og etter desse tidspunkta.